خبرگزاری حوزه/ «فرشته ها با هم می آیند» اولین فیلم بلند سینمایی حامد محمدی است که پیش از این فیلمنامه "طلا و مس" و "حوض نقاشی" را به نگارش در آورده است.

فیلم «فرشته‌ها» می‌آیند داستان زندگی یک طلبه جوان است. طلبه ای که تلاش می کند با همه ظرفیتها و سختی ها و مصایب زندگی طلبگی بسازد، اما در برابر زمانه کم نیاورد و ایستادگی کند.

او که خداوند سه قلویی نورسیده هدیه اش کرده حالا با سه فرزند تازه به دنیا آمده و همه دردسرهای ظاهری و البته شیرینی های باطنی چنین رخدادی، دست به گریبان و سرخوش است.

در فیلم شاهدیم که طلبه داستان تلاش می کند ضمن حفظ شأن طلبگی و توجه به زی روحانیت، کار کند و برای امرار معاش خانواده اش مایه بگذارد.

*کار برای رفاه خانواده

او حتی حاضر می‌شود برای ساختمان‌ها، برق کشی کند و یا حتی سخت ترین مشاغل را هم برای خود بپذیرد تا خانواده اش در تنگنای مالی و معیشتی قرار نگیرند.

در عین حال شاهدیم که طلبه قصه ما. با همسرش چه صفا و صمیمیت و محبتی رد و بدل می کند و حفظ کیان خانواده و تلاش برای ایجاد رفاه نسبی و رهایی از تنگناهای زندگی اهل و عیالش، چقدر برای او اهمیت دارد.

در فیلم شاهدیم که طلبه، علاوه بر اینکه در درس و بحثش کوشاست و مقید، در تلاش برای کسب معاش و رفع حاجات خانواده‌اش از جان مایه می گذارد و در اثنای فیلم هم حدیثی را در قالب یک دیالوگ زیبا یادآوری می کند که بر اساس آن، همانا تلاش در راه خانواده، مجاهدت در راه خداست و به راستی هم همین گونه است.

در فیلم شاهد به تصویر کشده شدن یک روحانی با رعایت زی طلبگی و ملاحظه جوانب ظاهری و باطنی رفتارها و گفتارهای یک طلبه ایم.

و این از نکات مثبت فیلم است. اینکه طلبه در این اثر، با متانت و حجب و حیا رفتار می کند. با خانواده اش مهربان و رئوف است. سخت‌کوش و مقید به تلاش در راه خدا و خانواده اش است.

از زحمت کشیدن و عرق ریختن برای خانواده و در عین حال خوب درس خواندن و رعیات حرمت طلبگی فرار نمی کند و بالاخره تلاش دارد تا با رعایت همه جوانب زیبا و سخت و البته شیرین یک زندگی طلبگی، در این راه گام بردارد و با توکل بر خدا به توفیق برسد.

فیلم سینمایی «فرشته ها با هم می آیند» همانگونه که منتقدین سینمایی هم بر آن صحه گذاردند، گرچه اثری جمع ‌و جور و با روایتی ساده و صمیمانه است، اما این فیلم در کنار فضا سازی دوست ‌داشتنی ‌ای که بین دو کاراکتر اصلی داستان جاری است، تلاش کرده است تا بیشترین بهره ها را در منظومه ای ناشی از یک استاندارد سینمایی، برای توصیف راه و رسم طلبگی ببرد و این در سینمای ما یک دستاورد محسوب می شود.

در اینجا باید به بازی خوب جواد عزتی در نقش طلبه جوان و نازنین بیاتی در نقش همسر مهربان او اشاره کرد که نقش مهمی در باورپذیری داستان داشته است.

*یک نقد دوستانه

اما نکته ای که در مورد این فیلم به عنوان نقد، قابل توجه و ذکر است اینکه ای کاش در روایت فیلم توجه بیشتری به اصل فضاهای طلبگی همچون مدارس علمیه و محیطهای درسی و کاری طلاب علوم دینی می شد تا مردم آشنایی بیشتر و بهتری با اینگونه محیطها پیدا می کردند و قضاوت درست تر و واقعی تری از آن به دست می آوردند.

این یکی از خلأهای فیلم است که در آن می توان فقدان یک تصویرگری نسبی از یکی از فضاهای اصلی طلبگی، یعنی محیط پرورش و آموزش معرفتی یک طلبه را دید که بی تردید می توان نقش مهم و موثری در هرچه بیشتر آشناشدن مردم با روندی که طلاب علوم دینی طی می کنند تا به مدارج علمی و معنوی برسند، داشته باشد.

همین جا باید اشاره کرد به ساختار و قالبهای ظاهری خوب و استاندارد فیلم که در آن هیچ خبری از لودگی و هجو و تمسخر نیست و شمایل یک طلبه با رعایت همه حقایق و واقعیتهای ارزشمند موجود در جامعه ما و با توجه به قدمت هزارساله حوزه علمیه به تصویر کشده شده است.

شاید این نکته به دلیل آشنایی و تحقیقات شخصی کارگردان با قشر طلبه باشد که در فیلمنامه های قبلی او به خصوص در «طلا و مس» حضور و بروزی قابل قبول داشته است.